* Άνθρωποι

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Τζίντου Κρισναμούρτι επέμενε ότι δεν ήθελε οπαδούς. «Το να είσαι οπαδός κάποιου είναι ηθικά βλαβερό, όποιος κι αν είναι αυτός», έλεγε και επέμενε: «Χρησιμοποιήστε τον Κρισναμούρτι σαν καθρέφτη για να κατανοήσετε τον εαυτό σας. Ο ίδιος ο καθρέφτης δεν είναι σημαντικός. Ο καθρέφτης, ο ομιλητής, δεν είναι σημαντικός. Δείτε το πρόσωπό σας κι ύστερα σπάστε τον».
Δε δημιούργησε κανενός είδους οργάνωση με πιστούς και μαθητές και δεν έδωσε σε κανέναν το δικαίωμα να παρουσιάζεται ως αυθεντία στην ερμηνεία του έργου του.
Το μόνο που ζήτησε ήταν, μετά το θάνατό του, εκείνοι που μοιράζονταν τα ίδια ενδιαφέροντα με εκείνον να διαφυλάξουν για τις επόμενες γενιές γνήσιες τις καταγραφές των ομιλιών, των συζητήσεων και των γραπτών του και να τις διατηρούν διαθέσιμες στο πλατύ κοινό.
Για περισσότερα από εξήντα χρόνια, ο Κρισναμούρτι ταξίδευε σε όλο τον κόσμο δίνοντας δημόσιες ομιλίες και προσωπικές συνεντεύξεις σ’ εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικής προέλευσης, λέγοντας ότι μόνο μέσα από μία πλήρη αλλαγή βαθιά μέσα στην καρδιά και στο νου των ανθρώπων, μπορεί να έρθει μία αλλαγή της κοινωνίας και ειρήνη στον κόσμο.
Γεννήθηκε στο Μαντανάπαλι στη Νότια Ινδία στις 12 Μαΐου 1895 και πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου του 1986 στο Όχαϊο της Καλιφόρνια, στα 91 χρόνια του. Οι ομιλίες του, τα ημερολόγια και τα γράμματά του έχουν διασωθεί σε 70 -έως τώρα- βιβλία στα αγγλικά και σε εκατοντάδες μαγνητοταινίες και βιντεοκασέτες.
O αιώνας στον οποίο έζησε ο Κρισναμούρτι, είδε δύο παγκόσμιους πολέμους, μία συνεχή πολιτική, εθνικιστική και θρησκευτική βία, μία πρωτοφανή κλίμακα δολοφονιών και την εξέλιξη και τον πολλαπλασιασμό των όπλων μαζικής καταστροφής σε όλο τον κόσμο― κι ακόμα, τον υπερπληθυσμό, την περιβαλλοντική καταστροφή και την κατάρρευση αξιών που έθρεψε τους φόβους και τον κυνισμό γύρω από τη δυνατότητα του ανθρώπου να λύσει κάποτε τα διαρκώς πολλαπλασιαζόμενα προβλήματά του.
Στην ουσία κάθε δημόσια ομιλία που έδωσε ο Κρισναμούρτι είχε ως στόχο αυτή την παγκόσμια κρίση και καλούσε τους ακροατές του να προσέξουν με σοβαρότητα τις ψυχολογικές δομές μέσα τους που θρέφουν τη βία και τη θλίψη στις ζωές τους και κατ’ επέκταση σε όλη την ανθρωπότητα.